Jak karmienie butelką wpływa na mikrobiom dziecka? Wyjaśniamy!

Pokarm kobiecy od lat jest przedmiotem wielu badań i analiz. Jego skład jest fenomenalny pod wieloma względami, a pierwsze mleko – siara – uznawane jest za naturalny lek. I to ona właśnie charakteryzuje się większą różnorodnością bakterii probiotycznych w porównaniu z mlekiem dojrzałym.

Skład mleka mamy a mikrobiom

W fizjologicznym składzie mikrobioty mleka kobiecego wyodrębniono ok. 200 szczepów bakteryjnych, wśród których najistotniejsze są bakterie fermentacji mlekowej: Lactobacillus, Bacterioides oraz bakterie Bifidobacterium. To właśnie one są dominującymi drobnoustrojami, które kolonizują przewód pokarmowy człowieka. Ich odpowiedni skład ilościowy i jakościowy wspomaga i modeluje niedojrzały układ odpornościowy noworodka[1].

Dodatkowo w pokarmie kobiecym znajdują się naturalne probiotyki (oligosacharydy), które stymulują wzrost prozdrowotnych bakterii kwasu mlekowego w jelicie dziecka[2]. Siara charakteryzuje się ponadto bardzo wysokim poziomem przeciwciał, cytokin i czynników przeciwzapalnych. Karmienie naturalne sprzyja zatem kształtowaniu się prawidłowej odpowiedzi immunologicznej.

Ciekawostką jest fakt, że skład mikrobiomu mleka kobiecego jest zróżnicowany w zależności od środowiska, w którym rodzi się dziecko, a także jego potrzeb[3].

Karmienie piersią to rekomendowany sposób żywienia noworodków i niemowląt. Niesie ze sobą wiele korzyści. Jest źródłem wielu składników odżywczych i immunoglobulin. Stanowi solidne wsparcie dla odporności, zwłaszcza w pierwszych tygodniach życia dziecka.

Pamiętajmy jednak, że karmienie piersią, choć naturalne, nie zawsze jest łatwe. To trudna droga, nierzadko związana z bólem i wieloma niedogodnościami. Nie każda z nas ma siłę, by temu sprostać. To wyzwala w nas, kobietach, trudne emocje, niemniej warto pamiętać, że to nasze ciało i to my decydujemy, w jaki sposób będziemy karmić dziecko.

Jeśli więc zdecydujemy się na karmienie noworodka butelką, możemy w pierwszej kolejności wybrać dwa pośrednie rozwiązania. Pierwsze pozwoli na utrzymanie laktacji poprzez odciąganie pokarmu laktatorem i podawanie go dziecku w butelce. Drugie zakłada model mieszany: dziecko będzie karmione mlekiem modyfikowanym, a także mlekiem mamy.

Probiotyki? Mamo, sięgnij pod nie przed porodem!

Wpływ na ilość i jakość bakterii probiotycznych w mleku mamy ma wiele różnych czynników. Niekorzystne oddziaływanie na skład mikrobioty mleka kobiecego ma antybiotykoterapia stosowana w ciąży i okołoporodowa, stres, choroby immunologiczne oraz atopie, a także nadwaga i otyłość. W takich sytuacjach warto zastosować suplementację probiotyczną odpowiednim preparatem, która może wpływać na skład mleka mamy, przenosząc korzyści immunologiczne na karmione piersią niemowlęta.

Preparatem bezpiecznym dla kobiet w ciąży i noworodków, a przy tym bardzo dobrze przebadanym i dostępnym na rynku od wielu lat, jest Vivomixx. To suplement diety, który zawiera liofilizat ośmiu żywych kultur bakterii probiotycznych. Jego działanie na różnych obszarach terapeutycznych zostało potwierdzone w licznych badaniach naukowych. Przyjrzano się również jego działaniu na skład mleka mamy. Wykazano, że suplementacja wieloszczepowym probiotykiem w okresie okołoporodowym wpływa na zwartość cytokin w mleku oraz poziomy sIgA u noworodków i poprawia czynność przewodu pokarmowego u niemowląt.

Wybrane probiotyki wieloszczepowe wpływają na skład mleka mamy. Wykazano, że suplementacja wieloszczepowym probiotykiem w okresie okołoporodowym wpływa na zwartość cytokin w mleku oraz poziomy sIgA u noworodków i poprawia czynność przewodu pokarmowego u niemowląt. Do tego stosowanie probiotyków w okresie karmienia i w ciąży sprzyja wzbogaceniu pokarmu kobiecego o bakterie z gatunku Lactobacillus i Bifidobacterium, które są bakteriami naturalnie występującymi w przewodzie pokarmowym noworodka i niezbędnymi do prawidłowego trawienia i wchłaniania składników odżywczych oraz wsparcia odporności.

Dobre probiotyki mogą być stosowane nie tylko przez mamę w okresie okołoporodowym, ale też u noworodka, zwłaszcza jeśli dziecko przyszło na świat drogą cesarskiego ciecia. Są ponadto pomocne przy dolegliwościach związanych z kolką niemowlęcą redukując czas nieutulonego płaczu. Dla mamy i noworodka należy dobrać odpowiednią i wygodną postać wieloszczepowego probiotyku Dla mamy karmiącej najwygodniejsze są probiotyki w saszetkach do rozpuszczania w wodzie lub kapsułki, dla dzieci – krople.

Karmienie dziecka to inwestycja w jego zdrowie. To też wyjątkowe chwile z dzieckiem, które pozwalają na budowanie z nim więzi. Warto, by były spokojne, pełne czułości i akceptacji.

Dobry start! Karmienie piersią na początku bywa trudne, zwłaszcza jeśli dziecko przyszło na świat drogą cesarskiego cięcia. Warto wówczas skorzystać z profesjonalnej pomocy doradcy laktacyjnego.

fot.: Adobe Stock

Mity na temat karmienia piersią... Już przed porodem wiele kobiet słyszy, że karmienie piersią wiąże się z wieloma ograniczeniami. To mit! Mamy karmiące mogą jeść wszystko, na co mają ochotę, i pić kawę.

fot.: Adobe Stock

Kiedy potrzebne jest wsparcie. Na portalach społecznościowych jest wie grup, na których mamy karmiące udzielają sobie wsparcia i dzielą się wiedzą. Warto do nich dołączyć, by w razie problemów móc uzyskać wsparcie.

fot.: Adobe Stock

Zaufaj sobie! Karmienie piersią to proces, który zaczyna się w głowie. Nastawmy się pozytywnie, zaufajmy sobie i naturze. Dajmy sobie też prawo do odczuwania emocji, a decyzji o rezygnacji z karmienia piersią nie traktujmy jak porażki.

fot.: Adobe Stock

Bibliografia:

[1] Kotlińska A., Huras H., Źródła i rola mikrobioty mleka kobiecego. Przegląd literatury przedmiotu, Zdrowie Publiczne i Zarządzanie 2017; 15 (2): 178–180.

[2] Witkowska-Wirstlein R., Jurczyk M. U., Czynniki determinujące kolonizację przewodu pokarmowego noworodka, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. 2016; 3 (48): 285–289.

[3] Hunt K., Foster J., Forney L., Schütte U., Beck D., Abdo Z., Fox L., Williams J., McGuire M., Characterization of the diversity and temporal stability of bacterial communities in human milk, "PLoS One" 2011; 6: 6.